ترانه های دل

قلم رو از دستم انداختم......وقتی حرفی واسه گفتن نداشتم

همه پل ها رو پشت سرم خراب کردم                       حالا از راهی که رفتم نمیتونم برگردم

                                     اگه ببخشیم از خدامه که برگردم

ببین اشک شرم داره از چشمام میریزه                       پشیمونم و تنها دلیل برگشتنم فقط اینه

                                 که بگم اشتباه کردم گرچه میدونم دیره

 

این عذاب وجدان لعنتی داره منو از بین می بره

هر شب با دیدن تو خواب از چشام می پره

هرچی تو دلته بگو که سکوتت اتیشم میزنه

اگه نفریننم کنی حقمه میدونم تو دلت چی میگذره

+نوشته شده در شنبه 28 مرداد 1391برچسب:,ساعت13:49توسط مسعود | |


اگر روزی رسد دگر امیدی نباشد به برگشتن یار

اگر تا همیشه حسرتش بماند روی این دل بیقرار

 به این باور میرسم که عشق از من شده بیزار

 

خودم یا دنیارو به اتیش میکشم

اگر روزی رسد که بفهمم دگر نمی اید

یا باید این حقیقت رو بپذیرم

که عشق دگر سراغ من نمی اید

 

+نوشته شده در سه شنبه 24 مرداد 1391برچسب:,ساعت14:9توسط مسعود | |

  دوره عاشقی دیگه تموم شده                   دیگه محبت محبت نمیاره 

     جرات نمیکنی دل ببندی                          میترسی بره تنهات بزاره

    کوچه ها سوت و کوره                               چهره ها پراز غروره

    اسمون بی ستارست                               خنده دیگه از لبا دوره

    هویت عشق نا معلومه                            عاشق به جنون محکومه

    یه قطره محبت نمیباره                              وقتی دلها از هم دوره

    بارون ببار بارون ببار                                   شاید عوض شه روزگار

    بارون ببار بارون ببار                                    با خودت عشق بیار

+نوشته شده در شنبه 14 مرداد 1391برچسب:,ساعت15:57توسط مسعود | |

گروه اینترنتی ایران سان

                                  سوار قایق شدم پارو زنون به سمتت اومدم

                                   با هزار امید و ارزو تن به این سفر دادم

                                 اما وقتی به خشکی رسیدم نبودی و تو رو ندیدم

                                 موج پریشون دریا میگفت که رفته و بازم دیر رسیدم

                                

                                         توی اون شهر غریب  من تک و تنها موندم

                                      شبا میومدم کنار ساحل بازم به یادت میخوندم

                                       اتیشی روشن میکردم و دور اتیش می نشستم

                                      خاطراتمو مرور میکردم و به یا هر لحظش می گریستم

 

                                          دنبال تو میگشتم کوچه به کوچه هر قدم

                                            اما ازت خبری نشد به هر دری که زدم

                                      خسته و دلشکسته شدم داشتم از غصه میمردم

                                            نا امید از هر کجایی دل به اسمون سپردم

 

                                           یه روزی قسمت شد و تونستم اونو ببینم

                                            اما باورم نمیشد تو رو با دیگری ببینم

                                           سر دو راهی موندم نمیدونستم برم یا باشم

                                             اما اخرش تصمیم گرفتم برم و ازت جداشم

                                            با چشمونی پر از اشک سر رو شونش گذاشتم

                                            یه دل سیر گریه کردم و قلبمو همونجا جا گذاشتم

                                                   رفتم واسه همیشه گفتم خدا نگهدار 

                                                   شاید دوباره دیدمت به امید روز دیدار

+نوشته شده در شنبه 14 مرداد 1391برچسب:,ساعت13:32توسط مسعود | |